Over seks

Teksten die aanslaan staan meestal bol van sensatie, shockerend nieuws, seks, of de uitgesproken mening die alles de pan inhakt. Maar wat als je als schrijfmadam niks te hakken hebt? Je even nergens aan ergert? Wat als het je niks kan schelen wat de buren en Trump uitvreten? Wat als je geen problemen hebt met jezelf of anderen, en je niets, maar dan ook niets sensationeels te melden hebt? Dan heb je blijkbaar een probleem. Een schrijfprobleem. Teksten die slechts gaan over bloemetjes en bijtjes en over hoe mooi het leven is, vervelen. Zo blijkt. Kijk maar in de boekskeswinkels. We willen gepakt en geprikkeld worden. Impact voelen in diverse tinten grijs of op een ‘dag allemaal’ belogen worden. De impact van het roodborstje dat door de tuin huppelt of de pasgeboren baby van drie straten verder, is verzwakt.

De Social Media zijn hier een goede graadmeter voor. Als je daar meldt dat je vanochtend een vos in je tuin hebt gezien en er een linkje bij plaatst, is er geen hond die doorklikt. Meld daarentegen maar eens dat je zelfmoord wil plegen of de niet te beheersen dwang voelt om vreemd te gaan. In een mum van tijd zit heel het Social Media-wereldje op je blog te wroeten, zoekend naar sensatie. Misschien is dit gewoon eigen aan de mens. Zal ik dan maar een seksblog starten…grmph? Of ga ik gewoon door met m’n eigen onzin?